Een op het lijf gesneden vrolijk niemendalltje

Raamtheater met de eenakters "Sentimentel Journey" van Loek Elich, regie Wim Alberts en "In de wachtkamer" van Freek de Jonge, regie Tom Ruiter. Extra: de mini musical "Marie au bain" van schrijver en regisseur Peter Aten. Gezien op 30/11 in de Kruiskerk, het nieuwe Dorpstheater Wormer.

De nieuwe locatie kan er best mee door. De speelvloer, afgebakend door schotten en gordijnen, is redelijk groot, er zijn lichtrails en het publiek zit op een tribune. Maar het blijft een kerk, met een hoog plafond. Het geluid is wat holler dan wenselijk. Zelfs zacht geschuifel op de tribune klinkt door en dat is niet bevordelijk voor de verstaanbaarheid.
Het probleem van gedruis dat de dialoog overstemt deed zich alleen voor in de eerste eenakter. Een weinig boeiende dialoog van een echtpaar dat bezig is met een sentimental journey. Zij is enthousiast, weet nog alles van vroeger en hun opbloeiende liefde, maar hijj wenst zich niets te herinneren en wijst haar naïeve toenadering af.
Zelfs de komst van een koppel dat zich net zo gedraagt als zij destijds deden, heeft geen effect op de verbitterde man. Marja Hooyschuur liet levendig spel zien, maar Dirk Rönitz zette de echtgenoot zo mat en ongenuanceerd neer, dat het ronduit saai werd. Ondanks de aardige bijdragen van Marcel van Tol en de debutantes Wendy Waal en Martha Veken maakte deze eenakter, die uitging als een nachtkaars, geen blijvende indruk.

Twee vrouwen (Nel Brehm en Janny Meesters), een paar speelgoedbeesten en een volstrekt dwaze dialoog van Freek de Jonge. Meer was er niet nodig om de hele zaal te laten lachen. De speelsters brachten de dialoog dolkomisch, hadden er lol in en het publiek ook.

Eenzelfde soort speelplezier spatte af van van het drietal dat "Marie au bain" ten tonele voerde. De WTG-speelsters Marjan Aten, Gré Berkhout en Margaret Tromp hebben deze mini-musical ruim dertig keer gespeeld in het Molenmuseum.
"Marie au bain" is een vrolijk niemendalltje over een ooit bekroonde en nog steeds op haar roem terende keukenprinses die niet meer in staat is haar man te bekoren met haar gerechten.
Het verhaaltje, dat is doordrenkt van geestige woordspelingen, is op het lijf geschreven van deze speelsters. Aten maakt in deze mini-musical optimaal gebruik van het komisch talent en de zangkwaliteiten van dit trio.
Het stuk werd voor de eerste keer op een wat groter podium gebracht. Dat vergde wat aanpassingen ind e vormgeving, maar het kwam de voorstelling ten goede. De talentvolle Aten heeft met "Marie au bain" een pareltje toegevoegd aan zijn lijst stukken.

SASKIA NASSENSTEIN